بررسی ارتباط بین اقدامات مدیریت دانش و توانمندسازی کارکنان (مطالعه موردی: امور مالیاتی استان تهران)

به منظور همگام شدن و سازگاری با تغییرات فن آوری های نوین و تحولات حاکم بر عصر اطلاعات، سازمانها ناگزیر به استفاده از نظام های نوین متناسب با عصر دانش در جهت توسعه سرمایه های انسانی و توانمندسازی کارکنان خود هستند. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین اقدامات مدیریت دانش و توانمندسازی کارکنان در سازمان امور مالیاتی استان تهران می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان امور مالیاتی استان تهران مشتمل بر 400 نفر تشکیل می دهند که براساس فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 197 نفر از کارکنان به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – پیمایشی است. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد مدیریت دانش(عسگری، 1390) و توانمندسازی روان شناختی(اسپریتزر، 1995) استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل آمار توصیفی(جداول و نمودارهای توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و تحلیل آمار استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف، آزمونی تی تک نمونه ای، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) به کمک نرم افزار 21 spss بهره گرفته شد. یافته های تحقیق حاکی از آن بود که بین اقدام های مدیریت دانش و توانمندسازی روان شناختی کارکنان در سازمان امور مالیاتی استان تهران همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. هم چنین خلق دانش و کاربرد دانش اثر مثبت و معناداری بر توانمندسازی کارکنان دارند. یافته ها نشان داد که در حال حاضر، وضعیت اقدام های مدیریت دانش در جامعه مورد مطالعه چندان مطلوب نبوده اما وضعیت توانمندسازی روان شناختی کارکنان در وضعیت نسبتاً مناسبی قرار دارد.